"Adoii lah tiang. Kenapa lah kau keras sangat. Sakit kepala aku." Khai menggosok-gosok kepala.
"Weh, kalau jalan pandang depan. Bukan pandang atas."
Ehh ehh. macam mana tiang boleh bersuara. Pengetua import tiang ni celah mana. Kepala di dongakkan ke atas. Ehh! Laa..orang rupanya.
"Lagi satu. Aku bukan tiang, harap maklum."
Ek enaa mamat ni. Apa kes perli-perli orang pulak. Aku pandang kiri kanan atas bawah apa. Sikit punya berhemah aku jalan. Kau yang badan macam batu punya keras. Makan apa tak tahu. Telan simen hari-hari ke apa.
"Sorry lah Encik Tiang. Ehh silap. Sorry lah sedare. Almaklumlah..rabun. Hehe." Sarkastik Khai menjawab.
"Aku ada nama lah weh. Nama aku Haziq Ikhwan. Suka hati kau je panggil aku tiang. Kau nak kena tiang betul-betul ke?" mencerun mata budak lelaki itu memandang Khai.
"Ada aku tanya nama kau? Takde kan takde kan? Ni negara demokrasi. Suka hati aku lah kan." Khai berlalu untuk menyempurnakan hajatnya yang terbantut. Sungguh lah aku anti dengan orang takde sivik ni. Aku minta maaf kira bagus apa. Tak masal hajat kena delay.
"Woii woii! Kalau aku jumpa kau lagi lepas ni. Siap kau!" Panas panas! First day kat sekolah dah macam-macam hal. Semua sebab papa. Kalau tak, takde aku kena pindah sekolah kampung macam ni. Huh!
*****
Kringg! Kringg!
"Hooyeah! Balik sudah!" Eddy menjerit. Gaya macam tak pernah balik lepas sekolah je budak ni. Mental tak sudah. Haih.
"Khai, lepak cendol jom? Aku belanja." Eddy kelip-kelip mata.
"Kau sakit mata ke Eddy. Jangan pandang aku. Nanti berjangkit."
"Kau kalau tak jawab tak perli aku tak sah kan Khai." Hah. Mula lah tu nak start buat gaya sedih dia. Ingat aku kesian ke. Langsung tak. Ceh!
"Tu hah, pergi ajak Yaya dengan Nawal sekali. Kau belanja.Nasi beriyani gam sekali. Make sure puding karamel jangan lupa." Khai terus berlalu. Dalam hati rasa nak gelak guling-guling. Bukan senang nak minta mamat tu belanja. Tengah orang offer kan. Jangan ditolak. Kecil tapak tangan, satu stadium aku tadahkan. Hahaha.
"Ceh kau. Demand tak sudah."
"Ehh, kau order betul-betul Eddy? Banyak duit kau weh?" Khai dah jaws drop. Menang loteri ke hape budak ni.
"Kentang lah kau Eddy. Kalau macam ni boleh lah nak belanje hari-hari." Nawal dah buat muka teruja.
"Serious aku sayang kau Eddy. Sungguh kau sahabat yang sangat baik." Yaya excited. Excited tengok makanan.
"Propa betul lah korang ni." Eddy dah menggeleng.
"Apa lagi. Bila nak open table ni. Aku dah lapar tahap giga dah ni." Khai dah gosok-gosok perut.
"Sabar lah Khai. Kau ni badan je kurus. Makan banyak tapi tak gemuk-gemuk. Tinggi melangit adalah." Eddy dalam puji ada perlinya. Bertuah punya kawan.
"Kau tunggu siapa lagi weh?" Yaya pun sama je lapar.
"Aku tunggu kawan aku lah. Dia tak pernah rasa makanan kat sini. Saja lah aku bawak dia datang sini."
"Kesiannya kawan kau. Tak pernah makan kat sini? Sini tempat paling famous kot. Hulu mana kawan kau duduk tuh." Khai menggeleng.
"Kau ni Khai. Kawan aku tu baru pindah sini. Kebetulan kat sini aku je yang dia kenal. Dia tinggal celah hulu KL tu hah. Hulu kan tempat tu kan kan." sarkastik Eddy menjawab. Cehh. Bangga sangat dengan KL tu. Bukan ada apa pun. Khai hanya mencebik.
"Ohh." Yaya dengan Nawal sama mengangguk.
"Assalamualaikum." satu suara menjengah. Khai macam pernah dengar suara ni. tapi di mana ye. Kepala lantas didongakkan ke atas.
"Macam mana ada tiang boleh berkata-kata kat sini pulak ni." Khai dah buat muka bosan.
"Eh budak ni. Sekali aku libas pakai jurus tok dalang ada yang mati katak kang ni." budak lelaki itu balas balik. Yaya, Nawal dan Eddy dah ternganga. Apa kes diorang ni. Masa bila diorang kenal.
"Woiii lek luuu. Ni apekehal nye korang ni? Masa bila korang buat sesi taaruf yang aku sebagai wali tak tahu menahu langsung? Hah? " Eddy menyoal.
"Zaman bila pulak kau jadi wali ni Eddy." Yaya dah buat muka. Nawal dengan muka blur. Khai masih dengan muka toya. Haziq Ikhwan pulak panas hati.
"Err zaman sekarang lah. Itu pun kau nak tanya lagi. Hah berbalik kepada soalan tadi. Korang dua ni kenal ke?" Eddy menyoal.
"Tak." serentak mereka menjawab. Khai pandang Ikh. Ikh pandang Khai. Mencerun mata mereka pandang masing-masing. Yaya dan Nawal dah geleng kepala. Tak faham dengan situasi yang berlaku.
"Kalau tak kenal yang korang dok gaduh-gaduh kenapa?" Eddy tak puas hati. Ni mesti ada benda diorang sorok dengan aku ni.
"Ehem. Aku ada satu cadangan." Nawal angkat tangan sambil berdiri.
"Kau dah boleh duduk dah kalau nak bagi cadangan pun. Ni tengah-tengah alam berdiri. Apa cadangan kau?" Yaya menyoal.
"Aku cadangkan kita makan dulu. Baru bincang balik." Nawal buat muka lapar. Masing-masing pun rasa begitu. Mungkin bila da makan, perut kenyang, hati suka. Maka? Boleh berfikir dengan waras.
"Tapi ni bukan aku yang belanja tau." serentak tiga kepala memandang Eddy.
"Habis tu? Siapa yang belanja?" Yaya menyoal dengan muka kelam.
"Ikh yang belanja." Khai dah jaws drop. Terus hilang seleranya nak makan. Kalau mamat tu yang belanja. Kirim salam di angin lalu lah aku nak makan. Baik aku makan kat rumah. Umi masak lagi sedap. Khai dah berdiri nak pergi.
"Aku balik dulu lah. Jumpa korang esok. Bye!" Khai terus berlalu tanpa pusing ke belakang. Yaya pandang Nawal. Nawal pandang Yaya. Nak ikot Khai pergi ke tak. Tapi perut lapar. Yaya terus pandang Ikh.
"Ni kira kau belanja kitorang jugak ke apa?"
"Makan je lah. Lagipun makanan banyak ni." Ikh menjawab tanpa nada. Yaya dengan Nawal dah buat muka teruja. Eddy hanya geleng kepala. Pening fikir masalah Khai dengan Ikh.
"Terima kasih!" serentak Yaya dengan Nawal bercakap sambil tangan mencapai nasi beriyani gam.
No comments:
Post a Comment